بسم الله الرحمن الرحیم

 إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یُرِیدُونَ أَنْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَ یُرِیدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذلِکَ سَبِیلاً       «150»

کسانی که خدا و پیامبران او را انکار می‏کنند، و می‏خواهند میان خدا و پیامبرانش تبعیض قائل شوند، و می‏گویند: «به بعضی ایمان می‏آوریم، و بعضی را انکار می کنیم‏» و می‏خواهند در میان این دو، راهی برای خود انتخاب کنند...

یه نکته ریز تو آخر آیه اینه که نومن ببعض و نکفر ببعض برای انتخاب راهی غیر از راه خداست هر چند به نظر شخص راهش باطل نباشه ولی حقیقتا راهش باطله.

هر کدوم از ما ممکنه دچار این تفکر اشتباه بشیم.

مثلا: به یارو میگن چرا ریش نمیذاری؟ میگه : فلان شخص ریشی فلان گناه رو انجام نمی ده در مقابل من نه ریش میذارم و نه اون گناه رو مرتکب میشم.

یا به دختره می گن چرا چادر نمی زنی؟ می گه: فلان دختر چادری فلان گناه رو انجام می ده ولی من نه چادر می زنم نه گناه می کنم.

و دیگر مصداق هائی که در زندگی ما رخ میده به این صورت که به خاطر اشتباه دیگران شونه از تکلیف خالی می کنیم و اینکه احساس می کنیم کار خودمون درسته....

حالا یه حرفی بنده دارم برا کسانی که ظاهرشون درسته و باطنشون مشکل داره این که برن و باطنشونو درست کنن تا این که یه روز مجبور به ترک همین ظاهر هم نشن.

یه حرف هم برا کسانی که ظاهر به قولا نامناسب دارن و باطن پاک اونم این که برادر من خواهر من شمایی که از درون پاکید ظاهرتونو هم مثل باطنتون اصلاح کنید.

و نکته اساسی این مطلب این که یادمان باشد اگر از دسته اول هستیم دسته دوم رو تکفیر نکنیم و اگر از دسته دوم هستیم دسته اول را بهانه خود قرار ندهیم و به وظیفه خود(که در بالا عرض کردم) بپردازیم.

به امید این که ما از مصادیق این سخن پروردگار نباشیم.

و می‏خواهند در میان این دو(کفر و ایمان)، راهی برای خود انتخاب کنند...