بسم الله الرحمن الرحیم

 إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یُرِیدُونَ أَنْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَ یُرِیدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذلِکَ سَبِیلاً       «150»

کسانی که خدا و پیامبران او را انکار می‏کنند، و می‏خواهند میان خدا و پیامبرانش تبعیض قائل شوند، و می‏گویند: «به بعضی ایمان می‏آوریم، و بعضی را انکار می کنیم‏» و می‏خواهند در میان این دو، راهی برای خود انتخاب کنند...

یه نکته ریز تو آخر آیه اینه که نومن ببعض و نکفر ببعض برای انتخاب راهی غیر از راه خداست هر چند به نظر شخص راهش باطل نباشه ولی حقیقتا راهش باطله.

هر کدوم از ما ممکنه دچار این تفکر اشتباه بشیم.

مثلا: به یارو میگن چرا ریش نمیذاری؟ میگه : فلان شخص ریشی فلان گناه رو انجام نمی ده در مقابل من نه ریش میذارم و نه اون گناه رو مرتکب میشم.

یا به دختره می گن چرا چادر نمی زنی؟ می گه: فلان دختر چادری فلان گناه رو انجام می ده ولی من نه چادر می زنم نه گناه می کنم.

و دیگر مصداق هائی که در زندگی ما رخ میده به این صورت که به خاطر اشتباه دیگران شونه از تکلیف خالی می کنیم و اینکه احساس می کنیم کار خودمون درسته....

حالا یه حرفی بنده دارم برا کسانی که ظاهرشون درسته و باطنشون مشکل داره این که برن و باطنشونو درست کنن تا این که یه روز مجبور به ترک همین ظاهر هم نشن.

یه حرف هم برا کسانی که ظاهر به قولا نامناسب دارن و باطن پاک اونم این که برادر من خواهر من شمایی که از درون پاکید ظاهرتونو هم مثل باطنتون اصلاح کنید.

و نکته اساسی این مطلب این که یادمان باشد اگر از دسته اول هستیم دسته دوم رو تکفیر نکنیم و اگر از دسته دوم هستیم دسته اول را بهانه خود قرار ندهیم و به وظیفه خود(که در بالا عرض کردم) بپردازیم.

به امید این که ما از مصادیق این سخن پروردگار نباشیم.

و می‏خواهند در میان این دو(کفر و ایمان)، راهی برای خود انتخاب کنند...

به نام خدا

وَ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: مَنْ جَرى فِى ‏عِنانِ‏ أَمَلِهِ ‏عَثَرَ ‏بِأَجَلِهِ‏. حکمت شماره 18 نهج البلاغه

امام علیه‏السلام (در نکوهش آرزوی دراز) فرموده است: هر که دنبال آرزوی خود بشتابد و مهارش را رها کند مرگ او را می‏لغزاند (به آرزویش نرسیده می‏میرد، پس در پی آرزوهای دراز نروید و از مرگ غافل نباشید).

زندگی من وتو:

تا 4 و 5 سالگی چیزی نمی فهمیم واما بعد از 4 و 5 سالگی:

کی می تونم به مدرسه بروم؟

 بعد از مدرسه رفتن:     کی می تونم به مقطع بعدی(راهنماییی) برم؟

بعد از راهنمایی:      کی می تونم به دبیرستان برم و انتخاب رشته بکنم؟

بعد از دبیرستان:    کی می تونم به دانشگاه برم؟

در دانشگاه:     برا آینده شغلی و ازدواج چه کار کنم؟

بعد از کار و ازدواج:      کی بچه دار می شم؟

بعد از بچه دار شدن:      کی بچه راه می ره؟ کی به مدرسه میره؟ کی بزرگ می شه؟ کی زن می گیره؟ کی نوه دار می شم و...؟

بعد از همه این ها هم :   کی عزرائیل میاد؟

نکته امروز: زندگی ما خواسته و ناخواسته بین آرزوها می گذرد. یادمون باشه که این قدر به آرزوهای دور و دراز نپردازیم و با هر شرایطی زندگی کنیم. آخه هر لحظه ممکنه مرگ جلوی آرزو های ما رو بگیره.

به قول آقای امید مجد:

هر کسی که تاخت در دشت امل(آرزو)

پیشتر از آرزو، بیند اجل