به نام خدا

به نام خالق ... خدای رب... خدای ....

گفتم خالق و رب؛          یعنی خدایی که هم آفرید و هم پرورش داد.

پرورش با اصول و قواعدی به نام دین.

دینی که یه روز به اسم یهودیت و یه روز به نام مسیحیت و امروز به نام اسلام بین مردم ظهور و نمو پیدا می کنه.

و اما عکس العمل ما بنی آدم در رابطه با این خلقت و  این پرورش:

یه سری افراد مومن کامل

.....   یه سری دیگه کافر کامل

..........    و یه عده هم نومن به بعض و نکفر به بعض

متاسفامه یه امری که همیشه بین مردم بوده و هست اینه که اهمیت نکته های ریز رو اکثرا نمی دونیم.

... و یکی از این نکته ها رو که الآن می خوام خدمتتون عرض بکنم اینه که یه تفکری که بین جامعه ما هست اینه که یه عده رو بچه مذهبی و مثبت می دونیم و یه عده دیگه رو غیر مذهبی؛ که این غیر مذهبی خودش شامل چند دسته میشه که من با اون کاری ندارم و گیرم رو همین گروه اوله. یقیینا کسانی که این تفکرشون باشه یا به درستی تعریفی از دین و مذهب نمی دونن و یا می دونن و یادشون رفته که این تعریف چی هستش.

تعریف دین و مذهب: یه سری برنامه های عملی که خداوند خالق و رب برای بهتر زندگی کردن ما ها قرار داده است.

آره خلاصه این که به نظر بنده بچه مذهبی به معنی تسبیح به دست و ... نیست بلکه مذهبی و مثبت یعنی همه ما شیعه ها که باید دین و تو زندگیمون عملی کنیم . و این که دین عملی یه روز به معنی تفنگ به دست بودن و یه روز به معنی قلم به دست بودنه. حالا فرقی نداره که با ریش بلند باشه یا با موهای فشن . با بدحجابی باشه یا با چادر... البته بد حجاب درسخون حجابش باید درست بشه ولی وظیفشو تو درس خوندن انجام داده و این نباید نادیده گرفته بشه....

انشاالله از امروز به بعد هر چند مدت یه بار نکته های عملی ریز رو از آیات و روایات گرفته و خدتتون عرض می کنم.

بیایید همه با هم با تفکری سالم و توکل بر خداوند به دین عملی ایمان بیاوریم

   و    یادمان باشد دین و زندگی از هم جدا نیستند

                  بلکه نکته های دینی باید همان برنامه های عملی زندگی ما بشوند.

به امید تحقق جامعه ی دینی